zaterdag 24 oktober 2015

Dit is ook Zuid-Afrika

Blog 11 – Dit is ook Zuid-Afrika

Afgelopen weekend is een collega van Sander neergeschoten. Ja, je leest het goed neergeschoten. Dood. Dit alleen al is bijna niet te bevatten. En dan is ze ook nog ‘per ongeluk’ doodgeschoten door de politie. De auto waar ze in zat werd door de politie aangezien voor een auto die gejat was. Kennelijk was dat genoeg reden om te gaan schieten. Dit is ook Zuid-Afrika.


Je weet dat je voorzichtig moet zijn en logisch moet nadenken. Je moet ervoor zorgen dat je het niet makkelijk maakt voor criminelen. Dus je rijdt niet met je ramen open, doet je deuren goed op slot en loopt niet ’s avonds alleen over straat. Je past je aan. Het klinkt misschien onveilig, maar ik heb me hier nog geen moment onveilig gevoeld. En je kan ook niet gaan leven in angst, want dan kan je hier niet wonen. Maar er gebeuren hier wel dingen. Ik hoor vaker dan ik zou willen dat mensen worden overvallen of beroofd. Meestal gebeurt dit met geweren en dat is best angstaanjagend. Dit is ook Zuid-Afrika. Niet te veel over nadenken en weer over tot de orde van de dag.


Zuid-Afrika heeft een geschiedenis die veel armoede kent. En nog steeds is hier veel armoede en zijn er veel mensen die heel weinig hebben. Toen de apartheid is afgeschaft konden de ‘zwarte’ langzaam gaan bouwen aan een bestaan. Ze konden gaan studeren en gaan werken. Status en titels vinden ze daarom ook heel erg belangrijk. Daarmee kunnen ze laten zien dat ze het goed hebben en dat ze daarvoor ook hard hebben gewerkt. Ze laten dit ook graag zien met hun uiterlijk en daar spelen de schoenen, voornamelijk voor de heren, een belangrijke rol. Mensen die vroeger weinig hadden en hebben geknokt om het nu goed te hebben dragen de mooiste en duurste schoenen. Het liefst opvallende zwart gelakte schoenen, zodat iedereen ze ziet. Waarom nou schoenen? Deze mensen waren vroeger zo arm dat ze helemaal geen schoenen hadden en op hun blote voeten liepen. Daarnaast kan je als je geld hebt eerder schoenen kopen dan een auto. Want ook auto’s zijn een symbool van geld. En als je geld hebt dan heb je daar hard voor gewerkt en dan mag je daar trots op zijn en dan willen ze dat ook aan iedereen laten zien. Dus de Porsches, Jaguars en Landrovers (om maar een aantal merken te noemen) zie je hier in grote getale rondrijden. Dit is ook Zuid-Afrika.

woensdag 14 oktober 2015

Newborn Jelle

Blog 10 – Newborn Jelle

De bevalling zit er op. En ik ben inmiddels trotse moeder van Jelle! Alles is goed verlopen. Ik treed verder niet in details ;-). De gynaecoloog heeft hier maandag tot en met vrijdag altijd ‘dienst’ (en maar 1 op 5 weekenden), dus omdat ik dinsdagavond ben bevallen was ze er gewoon bij, wat heel prettig was omdat er al genoeg onbekend is. Na de bevalling moest ik 2 nachten in het ziekenhuis blijven, dat is standaard. Hoewel ik dat van te voren overdreven vond, was het uiteindelijk toch wel even lekker, omdat ik nu wat tijd had speciaal voor Jelle. Zeker omdat ik thuis nog een dochter heb die aandacht verdient. En die het al moeilijk genoeg gaat krijgen, omdat ze straks niet meer al mijn aandacht krijgt, maar deze moet delen met haar broertje.

Na 2 dagen mocht ik naar huis en veel meer dan een discharge formulier heb ik eigenlijk niet mee gekregen. Ook de dagen in het ziekenhuis hebben ze weinig uitgelegd over hoe je dingen moet doen en waar je op moet letten. Nu kan het zijn dat dit komt omdat ik het niet gevraagd heb en dit mijn tweede kind is, maar ik vond het wel opvallend. Je bent dan wel iets langer in het ziekenhuis, maar je wordt zonder hulp naar huis gestuurd.
En dan zie je ineens hoe waardevol de kraamhulp in Nederland is. Want in Nederland hoef je niks te weten als je thuis komt met een pasgeboren baby, want daar helpt de kraamhulp je bij. Die let op de baby en op jou en die legt je alles uit. Die is er een week lang, elke dag, dus daar kan je gedurende een week nog alle vragen aan stellen. Denk aan: ‘ wanneer valt de navelstreng eraf?’ ‘hoe vaak moet een baby poepen?’ ‘hoe weet ik of hij genoeg heeft gedronken?’ Een kraamhulp is wel echt heel erg fijn! Gelukkig had ik wel mijn moeder in huis die met alles kon helpen, dus helemaal alleen was ik zeker niet. Daarnaast heb je een stuk minder vragen bij een tweede. Na wat navraag begrijp ik dat familie hier veel meer een rol speelt. Je moeder, oma, tante, zus, alle vrouwen in je omgeving helpen je met je baby en zijn veel nauwer betrokken.

Ik ben gezegend met de geboorte van een gezonde Hollandse jongen van 4,11 kilo.
Hier vinden ze dat echt een hele grote baby. Eigenlijk vinden ze een baby van 3,5 kilo al flink. Dus het meest gehoorde als men Jelle ziet: ‘wat is hij groot’. Hier hebben ze sowieso al meer respect voor moeders die een natuurlijke bevalling hebben gehad, omdat je ook had kunnen kiezen voor een keizersnede. Maar dan ook nog een baby krijgen die 4,11 kilo is vinden ze helemaal knap. Een van de redenen dat er in Nederland grotere baby’s worden geboren is waarschijnlijk omdat ze langer blijven zitten, hier beval je sowieso voor de 40 weken, zo niet vanzelf, dan met een beetje hulp. Daarnaast kreeg ik uitleg van de kinderarts: de grootte van de baby heeft ook te maken met de lichaamsbouw, en bij zwarte vrouwen is die anders dan bij blanke vrouwen. Het heeft te maken met de stand van de bekken. Een zwarte vrouw kan helemaal geen kind baren van 4 kilo, simpelweg omdat dat niet past. Dat verklaart alleen niet dat de blanke vrouwen hier ook kleinere baby’s krijgen…

Na de kraamweek begint ook langzaam weer het ‘normale’ leven. Dus kunnen we weer de hort op. Naar de leuke food markten, naar de speeltuin en uit lunchen!
Maar we moeten ook weer boodschappen doen. Van alle dingen die hier anders zijn, zijn er ook dingen hetzelfde. Want hoe kan het toch dat je altijd in de verkeerde rij bij de kassa staat? Dat lijkt wel een ongeschreven regel, waar je ook ter wereld boodschappen doet. Ik ben dan ook groot voorstander van het systeem bij de Woolworths. De Woolworths is een winkel die doet denken aan Hema/V&D/Marks&Spencer en is van origine Amerikaans. Daar is 1 looproute naar de kassa’s en sta je in één lange rij. Als je vooraan staat wordt het kassanummer afgeroepen waar je het eerste terecht kan. Op deze manier sta je NOOIT in de verkeerde rij.


Tot nu toe heb ik nog weinig gemist uit of van Nederland. Maar nu mis ik wel dat je niet even ergens naartoe kan lopen. Met twee kinderen is het meer een onderneming om ergens naartoe te gaan, want je moet hier altijd in de auto. Alles inladen, kinderen mee, ergens naartoe rijden, alles weer uitladen. En dan ook weer terug. Nu is dat niet onoverkomelijk en hoort dat er gewoon bij, maar het is een stuk minder flexibel. In Nederland loop je met de kinderwagen de deur uit en kan je even naar de supermarkt om de hoek, een ijsje halen of naar de speeltuin in de buurt.