Newborn Jelle

Blog 10 – Newborn Jelle

De bevalling zit er op. En ik ben inmiddels trotse moeder van Jelle! Alles is goed verlopen. Ik treed verder niet in details ;-). De gynaecoloog heeft hier maandag tot en met vrijdag altijd ‘dienst’ (en maar 1 op 5 weekenden), dus omdat ik dinsdagavond ben bevallen was ze er gewoon bij, wat heel prettig was omdat er al genoeg onbekend is. Na de bevalling moest ik 2 nachten in het ziekenhuis blijven, dat is standaard. Hoewel ik dat van te voren overdreven vond, was het uiteindelijk toch wel even lekker, omdat ik nu wat tijd had speciaal voor Jelle. Zeker omdat ik thuis nog een dochter heb die aandacht verdient. En die het al moeilijk genoeg gaat krijgen, omdat ze straks niet meer al mijn aandacht krijgt, maar deze moet delen met haar broertje.

Na 2 dagen mocht ik naar huis en veel meer dan een discharge formulier heb ik eigenlijk niet mee gekregen. Ook de dagen in het ziekenhuis hebben ze weinig uitgelegd over hoe je dingen moet doen en waar je op moet letten. Nu kan het zijn dat dit komt omdat ik het niet gevraagd heb en dit mijn tweede kind is, maar ik vond het wel opvallend. Je bent dan wel iets langer in het ziekenhuis, maar je wordt zonder hulp naar huis gestuurd.

En dan zie je ineens hoe waardevol de kraamhulp in Nederland is. Want in Nederland hoef je niks te weten als je thuis komt met een pasgeboren baby, want daar helpt de kraamhulp je bij. Die let op de baby en op jou en die legt je alles uit. Die is er een week lang, elke dag, dus daar kan je gedurende een week nog alle vragen aan stellen. Denk aan: ‘ wanneer valt de navelstreng eraf?’ ‘hoe vaak moet een baby poepen?’ ‘hoe weet ik of hij genoeg heeft gedronken?’ Een kraamhulp is wel echt heel erg fijn! Gelukkig had ik wel mijn moeder in huis die met alles kon helpen, dus helemaal alleen was ik zeker niet. Daarnaast heb je een stuk minder vragen bij een tweede. Na wat navraag begrijp ik dat familie hier veel meer een rol speelt. Je moeder, oma, tante, zus, alle vrouwen in je omgeving helpen je met je baby en zijn veel nauwer betrokken.

Ik ben gezegend met de geboorte van een gezonde Hollandse jongen van 4,11 kilo.

Hier vinden ze dat echt een hele grote baby. Eigenlijk vinden ze een baby van 3,5 kilo al flink. Dus het meest gehoorde als men Jelle ziet: ‘wat is hij groot’. Hier hebben ze sowieso al meer respect voor moeders die een natuurlijke bevalling hebben gehad, omdat je ook had kunnen kiezen voor een keizersnede. Maar dan ook nog een baby krijgen die 4,11 kilo is vinden ze helemaal knap. Een van de redenen dat er in Nederland grotere baby’s worden geboren is waarschijnlijk omdat ze langer blijven zitten, hier beval je sowieso voor de 40 weken, zo niet vanzelf, dan met een beetje hulp. Daarnaast kreeg ik uitleg van de kinderarts: de grootte van de baby heeft ook te maken met de lichaamsbouw, en bij zwarte vrouwen is die anders dan bij blanke vrouwen. Het heeft te maken met de stand van de bekken. Een zwarte vrouw kan helemaal geen kind baren van 4 kilo, simpelweg omdat dat niet past. Dat verklaart alleen niet dat de blanke vrouwen hier ook kleinere baby’s krijgen…

Na de kraamweek begint ook langzaam weer het ‘normale’ leven. Dus kunnen we weer de hort op. Naar de leuke food markten, naar de speeltuin en uit lunchen!

Maar we moeten ook weer boodschappen doen. Van alle dingen die hier anders zijn, zijn er ook dingen hetzelfde. Want hoe kan het toch dat je altijd in de verkeerde rij bij de kassa staat? Dat lijkt wel een ongeschreven regel, waar je ook ter wereld boodschappen doet. Ik ben dan ook groot voorstander van het systeem bij de Woolworths. De Woolworths is een winkel die doet denken aan Hema/V&D/Marks&Spencer en is van origine Amerikaans. Daar is 1 looproute naar de kassa’s en sta je in één lange rij. Als je vooraan staat wordt het kassanummer afgeroepen waar je het eerste terecht kan. Op deze manier sta je NOOIT in de verkeerde rij.

Tot nu toe heb ik nog weinig gemist uit of van Nederland. Maar nu mis ik wel dat je niet even ergens naartoe kan lopen. Met twee kinderen is het meer een onderneming om ergens naartoe te gaan, want je moet hier altijd in de auto. Alles inladen, kinderen mee, ergens naartoe rijden, alles weer uitladen. En dan ook weer terug. Nu is dat niet onoverkomelijk en hoort dat er gewoon bij, maar het is een stuk minder flexibel. In Nederland loop je met de kinderwagen de deur uit en kan je even naar de supermarkt om de hoek, een ijsje halen of naar de speeltuin in de buurt.