Op vakantie in eigen land

Blog 14 – Op vakantie in eigen land

Eindelijk konden we echt op vakantie. Zonder vakantie dagen en hoogzwanger waren we nog niet in de gelegenheid geweest om op vakantie te gaan, daar waren we dan ook erg aan toe. Dat klinkt misschien een beetje gek omdat ik niet werk. Maar 2 kinderen opvoeden is ook hard werken ;-)

Hier staat het land even stil tijdens de laatste twee weken van December. Het is zomervakantie en de meeste kantoren sluiten tijdens deze periode. Naar wat we hebben horen zeggen is Johannesburg dan uitgestorven en gaat iedereen naar de kust. Dit is de vergelijkbare periode met de bouwvak in Nederland, maar hier ligt dan ook alles echt stil. Omdat ook het kantoor van Sander nu gesloten is gaan we toch met de massa mee en ook op vakantie. Na een enorme zoektocht een B&B gevonden in Umhlanga. Dit ligt aan de kust net boven Durban. Lekker een paar dagen richting het strand.

Tijdens het pakken van de spullen bedenk ik wat handig is om mee te nemen. We hebben een studio met een keuken. En dan realiseer je dat je op vakantie gaat in ‘eigen land’, dus je kan gewoon in dezelfde supermarkt je boodschappen doen. Het is een dubbel gevoel. Het voelt dichtbij en vertrouwd, maar je gaat ook weer naar een nieuwe plek, aan de andere kant van de wereld, je kan er alleen in de auto naar toe rijden.

Je krijgt een beter beeld van de diversiteit van Zuid-Afrika als je in de auto het land door rijdt. Op weg naar de kust rijdt je de hoogvelden uit en veranderd het landschap. Naarmate je dichterbij de kust komt zie je aan de omgeving dat je het zeeklimaat nadert. De lucht is anders, de huizen zijn anders en de begroeiing is anders. Je ziet prachtige plaatjes en eindeloze landschappen. Eigenlijk is dit niet te omschrijven en raden wij iedereen aan die hier is om dit zelf te ervaren. Maar onderweg kom je veel meer tegen dan de indrukwekkende landschappen. Het is hier namelijk helemaal niet gek als er mensen langs de snelweg lopen, of als ze zelfs de snelweg oversteken. In Nederland krijg je psychische hulp als je langs de snelweg loopt. Maar als je hier niet langs de snelweg loopt kan je niet overal in een busje stappen om mee te liften. Je kan namelijk overal in- en ook uitstappen. Dan kom je nog politiecontroles tegen. Ik ben al vaker langs deze controles gereden en vroeg me altijd af hoe ze nu die mensen van de snelweg halen. Ze staan namelijk niet bij een tankstation of iets dergelijks. Ze staan echt gewoon langs de snelweg. We zijn achter het antwoord. De politieman gaat gewoon midden op de snelweg staan en gebaart dat je naar de kant moet. Ik herhaal dit nog even: de beste man gaat midden op de snelweg staan. Het is niet zo dat je hier maar 50 mag rijden op de snelweg, je rijdt gewoon 120 km per uur. Echt een levensgevaarlijke aangelegenheid. Het enige verschil is dat het wel een stuk rustiger is op de weg, waardoor het ook mogelijk is om de snelweg over te steken (wel rennen). Dan hebben we nog de mensen die achter in een bakkie (auto met open laadbak) zitten, de volgepropte busjes, de aanhangers met koeien of geiten en de over geladen auto’s en vrachtwagen. Tot slot heb je ook nog wat je Niet tegenkomt onderweg, namelijk een tankstation voor maar liefst 141 km. Dus het is handig als je op tijd bedenkt dat je moet tanken. Overigens zijn ze hier wel heel goed in tanken. Dat wordt hier voor je gedaan en als de ‘automatic full’ afslaat dan krijgen ze er gerust nog minstens 5 liter bij. Vervolgens blijft je teller de eerste 120 km op ‘full’ staan. J

Zoals al eerder genoemd is iedereen hier vrij in December. Op feestdagen zijn zelfs de restaurants gesloten. Waar wij nog dachten dat we lekker uit eten konden op eerste kerstdag, kwamen we uiteindelijk met een magnetron maaltijd thuis. Het was zelfs zo dat de McDonalds gesloten was. Dat is toch wel het laatste ‘restaurant’ waarvan je verwacht dat deze gesloten is. Maar feestdagen hechten ze hier erg veel waarde aan, vooral dat dit de beste reden is om niet te werken. Als hier een feestdag op zondag valt dan heb je de maandag daarna vrij, zodat je er toch nog een vrije dag aan overhoudt.

Gelukkig was op kerstavond wel alles gewoon open en hadden we al genoten van een heerlijk kerstdiner.

Verder hebben we genoten van onze eerste vakantie in eigen land en kunnen we weer bevestigen dat het een prachtig land is!

Nieuwe Zuid-Afrikaanse weetjes

Blog 13 – Nieuwe Zuid-Afrikaanse weetjes

Kip is geen vlees.

Dit is geen grap, maar dit vinden ze echt in Zuid-Afrika. Kip is gevogelte. Lam, varken en koe is vlees.

Het begroeten gaat hier heel anders dan in Nederland. Maar eigenlijk gaat dat overal anders, want die gekke Nederlanders geven altijd 3 (ja, maar liefst 3) kussen. De normale begroeting gaat hier met 1 kus en een knuffel. Knuffelen bij 35 graden is nou niet het meest aangename wat er is, maar oke. Dan hebben ze ook nog een bepaalde handschudding, die mij doet denken aan wat je deed toen je een tiener was en toen heel tof vond. Ik zal mijn best doen om deze te omschrijven:

Je steekt je rechterhand uit en legt je linkerhand op je rechterarm, dit tweede gedeelte is een teken van respect.

Je geeft eerst een ‘normale’ hand;

Dan geef je hand waarbij je de duimen kruist;

Vervolgens geef je weer een ‘normale’ hand,

dan haak je 4 vingers aan de 4 vingers van de ander en vervolgens duw je met de duimen tegen elkaar… Wellicht is het makkelijker om de volgende video te kijken:

https://www.youtube.com/watch?v=MD_tkzUjtIU

Ik heb het nog helemaal niet over het verkeer gehad. Een stoplicht is een robot. De eerste keer dat iemand je de weg uit legt en het heeft over een robot denk je dat hij gek is geworden en luister je al niet meer naar de rest. Gelukkig kom je er snel achter dat een robot dus een stoplicht is. Daarnaast rijden ze hier links. Je raakt daar snel aan gewend, omdat je ook rechts in de auto zit en je met links schakelt. Een rotonde is wel tricky in het begin, want die ben je nog geneigd om rechtsom te gaan. Maar nu we hier een half jaar zitten kan ik me al bijna niet meer voorstellen hoe het is om rechts te rijden. Verder staan de stoplichten aan de overkant van de weg, ik ben er nog niet achter waarom dat nou precies is. En wordt er hier heel veel gebruik gemaakt van STOP borden. Ook als de stoplichten het niet doen, wat zeer regelmatig voorkomt, zeker in tijden van load shedding, wordt er voor een kruispunt STOP borden gebruikt. Dat wil zeggen, je stopt en degene die het eerst komt, mag het eerste weer rijden. Het zorgt er vaak voor dat er kleine files rondom de grote kruispunten komen, maar het werkt verrassend goed. Maar iets wat me nog het meest heeft verbaasd, en toch ben ik ook daar inmiddels alweer aan gewend, is hoe de stoplichten werken. Alle stoplichten voor de auto’s die tegenover elkaar staan worden tegelijk groen. Dus ook als je van die kant naar links of naar rechts moet. Hoe kan je nu naar rechts (voor de zekerheid nogmaals: je rijdt hier links J) als het doorgaand verkeer tegenover je ook groen heeft?? Wat is dan het idee van het stoplicht? Dan moet je dus wachten op het doorgaand verkeer (midden op het kruispunt) en zelf kijken wanneer je kan gaan. Ik heb me hier echt wekenlang over verbaasd.  Op grote kruispunten vond ik het echt heel chaotisch en is er in het begin zeker een aantal keer naar mij getoeterd.

Promotiewerk kennen ze hier ook. Dat kent alleen hele andere vormen. Nu heb ik me in Nederland natuurlijk jarenlang met promotiewerk beziggehouden en daardoor blijft het iets waar je in het bijzonder op let. Hier staan er promoters bij de stoplichten. Ze hebben een overall aan met een schort erover die voor hun buik en hun rug hangt, waar reclame op staat. Daarnaast hebben ze een helm op met daarop nog een klein bordje. Ze staan de hele dag in de brandende zon en proberen flyers te geven aan automobilisten. De automobilisten hebben hun ramen allemaal potdicht, omdat het veiliger is en omdat de airco aan staat. Ik vraag me af of er iemand ooit wel eens een flyer aanneemt. Lijkt me toch echt een stuk minder leuk werk dan promotiewerk in Nederland. Maar deze mensen zijn hier bevoorrecht, want ze hebben een baan. Deze mensen hebben zelfs een baan die nog enige betekenis heeft. Er zijn hier namelijk nog wel wat banen te benoemen die je eigenlijk bijna geen werk kan noemen. Zo staan er bij wegwerkzaamheden altijd mensen met een rode vlag te zwaaien. De hele dag… niks anders dan met een rood vlaggetje wapperen, in de brandende zon, met een geel hesje aan. Je kan ook de hele dag (én nacht) in een wachthuisje zitten langs de weg in een woonwijk als een soort beveiliger. Wat deze mensen doen is me echt een raadsel. Ze hoeven niet eens een slagboom open en dicht te doen. Maar ook voor deze mensen geldt, ze hebben werk, en dat is hier al heel wat. Werkverschaffing zijn ze hier goed in, maar arbeid is ook goedkoop. Ze willen niet op de meest efficiënte manier aan het werk zijn, maar ze willen zoveel mogelijk mensen aan het werk hebben. Ze zetten liever 10 man neer die € 1,- per uur krijgen dan 1 persoon die € 10,- per uur krijgt, maar ze doen wel hetzelfde werk. Hoe meer mensen aan het werk kunnen, hoe beter.