Nieuwe Zuid-Afrikaanse weetjes

Blog 13 – Nieuwe Zuid-Afrikaanse weetjes

Kip is geen vlees.

Dit is geen grap, maar dit vinden ze echt in Zuid-Afrika. Kip is gevogelte. Lam, varken en koe is vlees.

Het begroeten gaat hier heel anders dan in Nederland. Maar eigenlijk gaat dat overal anders, want die gekke Nederlanders geven altijd 3 (ja, maar liefst 3) kussen. De normale begroeting gaat hier met 1 kus en een knuffel. Knuffelen bij 35 graden is nou niet het meest aangename wat er is, maar oke. Dan hebben ze ook nog een bepaalde handschudding, die mij doet denken aan wat je deed toen je een tiener was en toen heel tof vond. Ik zal mijn best doen om deze te omschrijven:

Je steekt je rechterhand uit en legt je linkerhand op je rechterarm, dit tweede gedeelte is een teken van respect.

Je geeft eerst een ‘normale’ hand;

Dan geef je hand waarbij je de duimen kruist;

Vervolgens geef je weer een ‘normale’ hand,

dan haak je 4 vingers aan de 4 vingers van de ander en vervolgens duw je met de duimen tegen elkaar… Wellicht is het makkelijker om de volgende video te kijken:

https://www.youtube.com/watch?v=MD_tkzUjtIU

Ik heb het nog helemaal niet over het verkeer gehad. Een stoplicht is een robot. De eerste keer dat iemand je de weg uit legt en het heeft over een robot denk je dat hij gek is geworden en luister je al niet meer naar de rest. Gelukkig kom je er snel achter dat een robot dus een stoplicht is. Daarnaast rijden ze hier links. Je raakt daar snel aan gewend, omdat je ook rechts in de auto zit en je met links schakelt. Een rotonde is wel tricky in het begin, want die ben je nog geneigd om rechtsom te gaan. Maar nu we hier een half jaar zitten kan ik me al bijna niet meer voorstellen hoe het is om rechts te rijden. Verder staan de stoplichten aan de overkant van de weg, ik ben er nog niet achter waarom dat nou precies is. En wordt er hier heel veel gebruik gemaakt van STOP borden. Ook als de stoplichten het niet doen, wat zeer regelmatig voorkomt, zeker in tijden van load shedding, wordt er voor een kruispunt STOP borden gebruikt. Dat wil zeggen, je stopt en degene die het eerst komt, mag het eerste weer rijden. Het zorgt er vaak voor dat er kleine files rondom de grote kruispunten komen, maar het werkt verrassend goed. Maar iets wat me nog het meest heeft verbaasd, en toch ben ik ook daar inmiddels alweer aan gewend, is hoe de stoplichten werken. Alle stoplichten voor de auto’s die tegenover elkaar staan worden tegelijk groen. Dus ook als je van die kant naar links of naar rechts moet. Hoe kan je nu naar rechts (voor de zekerheid nogmaals: je rijdt hier links J) als het doorgaand verkeer tegenover je ook groen heeft?? Wat is dan het idee van het stoplicht? Dan moet je dus wachten op het doorgaand verkeer (midden op het kruispunt) en zelf kijken wanneer je kan gaan. Ik heb me hier echt wekenlang over verbaasd.  Op grote kruispunten vond ik het echt heel chaotisch en is er in het begin zeker een aantal keer naar mij getoeterd.

Promotiewerk kennen ze hier ook. Dat kent alleen hele andere vormen. Nu heb ik me in Nederland natuurlijk jarenlang met promotiewerk beziggehouden en daardoor blijft het iets waar je in het bijzonder op let. Hier staan er promoters bij de stoplichten. Ze hebben een overall aan met een schort erover die voor hun buik en hun rug hangt, waar reclame op staat. Daarnaast hebben ze een helm op met daarop nog een klein bordje. Ze staan de hele dag in de brandende zon en proberen flyers te geven aan automobilisten. De automobilisten hebben hun ramen allemaal potdicht, omdat het veiliger is en omdat de airco aan staat. Ik vraag me af of er iemand ooit wel eens een flyer aanneemt. Lijkt me toch echt een stuk minder leuk werk dan promotiewerk in Nederland. Maar deze mensen zijn hier bevoorrecht, want ze hebben een baan. Deze mensen hebben zelfs een baan die nog enige betekenis heeft. Er zijn hier namelijk nog wel wat banen te benoemen die je eigenlijk bijna geen werk kan noemen. Zo staan er bij wegwerkzaamheden altijd mensen met een rode vlag te zwaaien. De hele dag… niks anders dan met een rood vlaggetje wapperen, in de brandende zon, met een geel hesje aan. Je kan ook de hele dag (én nacht) in een wachthuisje zitten langs de weg in een woonwijk als een soort beveiliger. Wat deze mensen doen is me echt een raadsel. Ze hoeven niet eens een slagboom open en dicht te doen. Maar ook voor deze mensen geldt, ze hebben werk, en dat is hier al heel wat. Werkverschaffing zijn ze hier goed in, maar arbeid is ook goedkoop. Ze willen niet op de meest efficiënte manier aan het werk zijn, maar ze willen zoveel mogelijk mensen aan het werk hebben. Ze zetten liever 10 man neer die € 1,- per uur krijgen dan 1 persoon die € 10,- per uur krijgt, maar ze doen wel hetzelfde werk. Hoe meer mensen aan het werk kunnen, hoe beter.